- mehâbet
- (A.)[ ﺖﺑﺎﻬﻡ ]heybetlilik.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mehâbet
Look at other dictionaries:
mehabet — is., esk., Ar. mehābet 1) Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı 2) Büyüklük, ululuk, yücelik Dağlar ufkunda mehabet ova ufkunda huzur. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEHABET — Heybet. * Hürmetle karışık korku. * İhtiram. Azamet. Büyüklük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
heybet — is., Ar. heybet 1) Korku ve saygı uyandıran görünüş, mehabet Adını bilmeseler bile heybetini tarif etsem gene bulunur. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Büyüklük, ululuk, azamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
şimdiye kadar (veya dek) — şu ana kadar, bugüne gelinceye kadar Duruşunda, bakışlarında şimdiye kadar hiç alışık olmadığımız bir acayip mehabet.. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
